ผลงานเล่มที่ 4 จาก “กาลครั้งหนึ่ง” โดยรูปแบบการนำเสนอเป็นเหมือนบทสนทนาระหว่าง “ตัวฉัน” กับ “ตัวฉันอีกคน” เป็นความเรียงที่จะทำให้คนอ่านได้ทบทวนและได้คุยกับตัวเอง เพราะท้ายที่สุดคนที่รู้จักตัวเรา ตอบคำถามของตัวเราและปลอบโยนตัวเราได้ดีที่สุดก็คือตัวเราเอง
Key Message : บางครั้งเราอาจลืมไปว่าคนที่อยู่ข้างเราตลอดเวลา คนที่รู้จักตัวเราดีมากที่สุด คือ “ตัวเรา”