ทุกคนต่างรู้ดีว่าการเยียวยาบาดแผลของยุคสมัยต้องอาศัยความเห็นอกเห็นใจ (empathy) ที่มีต่อเพื่อนมนุษย์ร่วมโลก แต่อีกสิ่งหนึ่งซึ่งฉันคิดว่าสำคัญไม่แพ้กัน คือการมองให้เห็นถึงที่มาของปัญหาที่ทำให้สภาวะสุขภาพจิตของเราอยู่ในระดับวิกฤติเธอจะไม่หลงทางบนถนนที่สร้างเองผลงานเล่มล่าสุดจากวิน นิมมานวรวุฒิ(โรแมนติกร้าย) ไม่แน่ใจว่าเส้นทางที่เธอเลือกเดินเป็นอย่างไร เต็มไปด้วยขวากหนามไหม วิวข้างทางสวยแบบที่ชอบหรือเปล่า หรือเธออาจกำลังสับสนเพราะเจอทางแยกแล้วไม่พบป้ายบอกทาง เธออาจกำลังลังเลว่าจะย้อนกลับไปจุดเดิมแล้วเริ่มต้นใหม่ดีไหม ได้พบเจอกับผู้คนแบบไหนบ้างนะ หวังว่าสิ่งที่เธอพบเจอระหว่างทางจะทำให้เธอเติบโตขึ้นในแบบที่ต้องการ หากวันไหนว่าง ๆ เล่าให้กันฟังบ้างนะ ว่าเส้นทางตอนนี้ของเธอเป็นอย่างไร โปรดอย่ากลัวที่จะตั้งคำถามกับทุกสิ่งรอบตัว โปรดภูมิใจในตัวเองเสมอ แม้ว่าเส้นทางของเธอจะไม่เหมือนใครนะ...