พระพุทธรูป แกะสลัก พระเชียงแสน สิงห์หนึ่ง หินเขียวอินเดีย หน้าตัก 3 นิ้ว สูงรวมฐาน 7 นิ้ว

พระพุทธศิลป์สมัยเชียงแสน หรือที่เรียกกันเป็นสามัญว่า พระเชียงแสน นี้ สร้างขึ้นในสมัยพุทะศตวรรษที่ ๑๖-๑๗ โดยฝีมือสกุลช่างทางเชียงใหม่ เป็นพระพุทธรูปประจำเมืองสร้างขึ้นเป็น พุทธานุสรณ์ มี ๓ สมัย คือ สิงห์หนึ่ง สิงห์สอง และสิงห์สาม อันลือชื่อนั่นเอง ดังเป็นที่ทราบกันดีบ้างแล้วว่า ข้อมูลใหม่เกี่ยวกับศิลปะสมัยเชียงแสน ได้รับอิทธิพลจากพม่า ผ่านทางเชียงใหม่ ดังนั้นจึงหาใช่ศิลปะของเชียงแสนอย่างแท้จริงไม่ ทั้งนี้ศิลปะเชียงแสนย่อมมาก่อนเชียงใหม่ซึ่งเป็นเมืองใหม่กว่าเชียงใหม่ เป็นเมืองที่พระเจ้าเม็งรายมหาราชร่วมกับพญางำเมือง เจ้าเมืองพูกามยาวหรือพะเยา สร้างขึ้นใหม่ๆ ศิลปะแกะสลักศิลาคือยังไม่รู้จักการหล่อหลอมโลหะ ดังนั้น พระพุทธรูปแบบที่เราเรียกว่า พุทธศิลป์สมัยเชียงแสนนั้นก็คือศิลปะเชียงใหม่นั่นเอง หรืออาจว่าได้อีกอย่างหนึ่งว่า ศิลปะเชียงแสนฝีมือสกุลช่างเชียงใหม่ พระพุทธรูป พุทธลักษณะ สิงห์หนึ่ง สิงห์สอง และสิงห์สาม หรือพระเชียงแสนนี้ ดังที่เรารู้กันแล้วว่า สิงห์หนึ่งและสิงห์สองหรือพระเชียงแสนยุคตั้นนั้น มีพระเกศเป็นลักษณะบัวตูม พระศกขมวดเป็นก้นหอยชัดเจน สังฆาฎิอยู่เหนือราวนมปลายเป็นแฉกคล้ายเขี้ยวตะขาบ ลักษณะปางมารวิชัย หรือปางสะดุ้งมาร ประทับนั่งอยู่บนฐานบัวคว่ำบัวหงาย เกสรเป็นเส้นริ้วยาวสูง ข้อแตกต่างระหว่างสิงห์หนึ่ง สิงห์สอง ก็คือ สิงห์สองพระเนตรเบิกกว้าง และฐานบัวคว่ำบัวหงายไม่ประณีตเท่ากับสิงห์หนึ่งส่วนสิงห์สามนั้น พุทธลักษณะเหมือนกับสิงห์หนึ่ง สิงห์สองแทบทุกประการ ยกเว้นพระเกศส่วนบนมีลักษณะเป็นเปลวเพลิงสังฆาฎิยาวจรดนาภี และประทับนั่งขัดสมาธิราบ