Disappear เกิดขึ้น รักอยู่ ดับไป

ปีที่พิมพ์ = พิมพ์ครั้งที่ 1 มกราคม 2566

ผู้เขียน/ผู้แต่ง/ผู้รวบรวม = ปารณีย์ ประภาพรพิพัฒน์

มีจำนวนหน้า = 160 หน้า

ขนาดเล่ม = 12 x 16.5 ซม. (A5) (T)

รูปแบบปก = ปกอ่อน

รหัสเลข isbn = 9786168166529

เคล็ดไทย

Attorney285

เนื้อหาโดยสังเขป

เสี้ยวความคิด ความจริง และความฝันที่กระจัดกระจาย เป็นหลักฐานความร้ายกาจและมหัศจรรย์ของรัก รักซึ่งทำเราตัวเล็กจิ๋ว ที่คิดว่าฉลาดเท่าทันกลับโง่ ที่คิดว่ารักบริสุทธิ์กลับเป็นเพียงลักขโมย ช่วงชิงเศษตัวตนจากคนอื่นมาประกอบตัวเอง ทั้งด้วยเต็มใจและขัดขืน ความสัมพันธ์เป็นเรื่องธรรมดา ซ้ำซาก แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าวิเศษ

โปรดอย่าบอกรักล่วงหน้า หากคุณเชื่อเช่นกันว่าความรักไม่ควรเป็นเรื่องปั้นแต่งหรือการคาดคะเน

บางส่วนจากในเล่ม

หลายครั้งเราโดดเดี่ยวอย่างสั่นคลอน และรักใคร่อย่างสั่นคลอน

โลกไม่อนุญาตให้เราเอาแต่ใจได้ขนาดนั้น

--------

ผีเสื้อไม่ได้ตายนิรันดร์ มันเกิดใหม่และเข้ามาบินวนในท้องครั้งแล้วครั้งเล่าเมื่อโชคชะตาอนุญาต

--------

โปรดอย่าดูถูกความรัก อย่าคิดว่าจะไม่มีรักไหนมากมายเท่านี้อีก รักเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่อาจคาดเดา ไม่อาจควบคุม คุณทำได้เพียงรัก

--------

เบื้องหลังความสงบงาม

ทุกสิ่งอย่างล้วนบ้าคลั่ง

แต่ความบ้าคลั่งนั้นปกติที่สุดแล้ว

--------

ฉันเตือนฉัน ทุกวัน

ความสุขไม่ได้มีไว้ให้กลัว

--------

ความรัก

ถือมีดและดอกไม้ไว้ในมือทั้งสอง

มันไม่ถามคุณหรอกว่า

เอาข่าวร้ายหรือข่าวดีก่อน

มันทำตามอำเภอใจ

ส่วนคุณก็เหลวแหลกไป

ไม่ช้าก็เร็ว

--------

เราต่างขวนขวาย

หาความเป็นไปได้

จากจูบแล้วจูบเล่า

ด้วยหวังว่ารักนี้

จะไม่ได้เกิดมาเพื่อทรยศ

--------

ฉันไม่รู้หรอกว่าการใช้ชีวิตอย่างไร้ที่ติเป็นอย่างไร

และถึงรู้ก็คงทำไม่ได้

มันดูเป็นเรื่องที่เกินความสามารถของสัตว์อย่างมนุษย์

--------

แมวเป็นสัตว์ที่ทำให้มนุษย์คุ้นชินกับการรักข้างเดียว

รออะไร ยกมือไหว้ท่านเสียสิ

--------

ชีวิตช่วงนี้เป็นไง ดีดั่งหวังไหม

เหมือนเดินเข้าร้านตัดผม บอกช่างว่าขอสไลด์ปลายแต่ได้สกินเฮด

--------

หากศรัทธาในความมั่นคง

คุณจะเจ็บปวด

หากศรัทธาในความเปลี่ยนแปลง

คุณก็จะเจ็บปวด แต่เจ็บปวดอย่างเข้าใจ

เชิญเลือกตามศรัทธา

--------

คุณบอกว่าความรู้สึกของเราไม่เท่ากัน

แหงล่ะ มันต้องมีคนที่รู้สึกมากกว่าและน้อยกว่า เท่ากันย่อมไม่มีในสัมพันธ์ คุณจะหวังให้อะไรสมมาตร นมสองข้างคุณยังทำให้เท่ากันไม่ได้

--------

เราต่างคู่ควรกับอิสรภาพ และท้องฟ้าที่ไม่ได้มีไว้มองแล้วร้องไห้

--------

โปรดอนุญาตให้ฉันสรรเสริญปัจจุบัน กับใครสักคนที่ฉันศรัทธา อาจเป็นตัวฉันเอง

--------

แปลกดีที่เรารู้อยู่แก่ใจว่าถ้าผูกพันก็จะวุ่นวาย แต่บางครั้งเรายินดีแลกความวุ่นวายนั่นกับความสุขรูปแบบหนึ่ง คงเหมือนหูฟังที่เรายินดีแกะไม่ว่ามันจะยุ่งเหยิงเพียงใด อาจหงุดหงิดบ้างแต่สุดท้ายก็ได้ฟังเพลงโปรด