มันเป็นเวทีดัดสันดานข้าพเจ้าอย่างดุร้าย เป็นที่ทำมาหากินอย่างเผ็ดร้อน มันทำโทษชายพเนจรจากกรุงเทพฯ ด้วยความเงียบเหงาและสุดที่จะหงอย ในระยะเริ่มต้นมันทำคะแนนได้ดีมาก เพราะว่าในระยะนั้นข้าพเจ้ามีหัวใจที่ท้อแท้สิ้นหวัง เหมือนคนหนุ่มทั่วไปที่หมดหวังเสียตั้งแต่ยังเยาว์ แต่แล้วในไม่ช้าที่นั่นก็กลายเป็นโลกที่ข้าพเจ้าภูมิใจและเป็นเจ้าของ มันได้พยายามที่จะให้คุณค่าแก่ชีวิตของคนทุกคน แม้คนคนนั้นจะโง่เง่า ปัญญาอ่อน ไม่จำเป็นจะต้องเป็นคนที่ฉลาดปราดเปรื่อง หรือมีสมรรถภาพของมนุษย์ยิ่งกว่าคนอื่น ที่นั่นมันได้ให้ความเข้มข้นโดยเสมอหน้า