Product description
ดิฉันติดใจในความดีอย่างประเสริฐของคนๆ หนึ่ง เธอเป็นคนดีอย่างประหลาด ซื่อสัตย์ เที่ยงตรง มีศีลธรรมอย่างสูง และมีศรัทธาในการเสียสละอย่างแรงกล้า ดูเหมือนไม่มีสิ่งใด เมื่อใครเขาขอแล้วเธอไม่ให้ แต่คนๆ นี้มีเสียอยู่อย่างหนึ่งคือ ทั้งขาดความระแวงและความระวัง เพราะเช่นนั้นเมื่อเธอรักผู้หญิงคนหนึ่งก็ถูกคนรักซ้อน เมื่อเธอรู้ความจริงนั้นเธอมีทางที่จะขัดขวางต่อสู้เพื่อความรักของเธอได้ง่าย แต่เธอไม่ทำ กลับสละหญิงนั้นให้เขาไป
การมีกำเนิดดีหนึ่ง การได้รับการอบรมและการศึกษาดีถึงขนาดหนึ่ง หาใช่เป็นสิ่งไร้ประโยชน์ดังบุคคลบางจำพวกชอบกล่าว แท้จริงการมีกำเนิดเป็นปัจจัยให้บุคคลเป็นผู้ดีได้ง่ายขึ้นและการศึกษาช่วยให้บุคคลรู้จักว่าการเป็นผู้ดีนั้นคืออย่างไร การศึกษาทำให้เกิดปัญญา ปัญญาทำให้บุคคลรู้จักที่ควร ที่ไม่ควร ที่ถูก ที่ผิด ที่ได้ ที่เสีย...
ชัยชนะของหลวงนฤบาล (ดอกไม้สด)
"เพราะผมเป็นมิตรของคุณ จึงพยายามช่วยคุณให้ต่อสู้กับทิฐิของคุณเอง... ความจริงนั้นผมเป็นเครื่องมือของความอุปาทานอย่างหนึ่ง เช่นเดียวกับคุณเป็นเครื่องมือของทิฐิ อุปาทานของผมก็คือ ยึดถือว่าหน้าที่ของลูกผู้ชาย เมื่อรักใครแล้วต้องรักให้เขาได้รับความสุข ผมรักคุณปานชีวิต แต่ผมไม่มีโอกาสที่จะให้ความสุขแก่คุณด้วยตัวของผมเอง จึงพยายามจะให้คุณได้รับความสุขจากคนที่เขามีโอกาสดีกว่าผม... ผมจึงอยากให้คุณดีกับหลวงปราโมทย์ มีพี่ มีน้อง มีพ่อ มีลูก และมีสามีครบทุกอย่าง คุณจะกลับเป็นสุขอย่างเมื่อแรกแต่งงาน และผมจะเป็นสุขก็ต่อเมื่อแรกแต่งงาน และผมจะเป็นสุขก็ต่อเมื่อได้เห็นความสุขของคุณบริบูรณ์ เช่นนี้..." อนิจจา...หลวงนฤบาล! กี่ปี กี่เดือน กี่วัน เขาก็ยังคงเป็นอยู่เช่นเดิม ซื่อสัตย์ เด็ดเดี่ยวมั่นคง เที่ยงธรรม สุจริต ไกลจากความเห็นแก่ตัว...
ผู้หญิงแท้ๆ อ้อนแอ้นอ่อนแอ แสนที่จะบาง กระทบของหนักก็คงแตก ที่ไหนจะทนทานได้ น่าสงสาร น่าประคับประคอง มองดูร่างกายแล้ว นึกถึงหัวใจของหล่อน คงกระจ้อยร่อยน่ารัก เออ...หัวใจอันเล็กนิดเดียวเท่านั้นช่างทนความบีบคั้นอยู่ได้ถึง 6 เดือน นึกแล้วใจหาย...แทบไม่เชื่อตัวเองว่าใจดำอำมหิตต่อเด็กหญิงคนนี้ได้ถึงปานนั้น ถ้าหากหัวใจอันน้อยนั้นมิได้ถูกหุ้มห่ออยู่ด้วยคุณธรรม ป่านฉะนี้เรื่องคงเป็นอื่น ที่ไหนเขาจะได้แก้วที่ได้ไว้แล้วและทิ้งเสียคืนมา ได้คืน...หลวงธนสารฯ กล้าพอที่จะนึกถึงคำนี้ด้วยความอิ่มใจ
บุคคลบางจำพวกมีนิสัยไม่พอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่ สิ่งใดได้แล้วหรือแน่ใจว่าจะได้เป็นมั่นคง มักไม่ไยดี ส่วนที่ตนจำเป็นจะต้องใช้ความพยายาม ต่อสู้กับผู้อื่นเพื่อแย่งกรรมสิทธิ์จากเขานั้น กลับเป็นสิ่งที่เร้าความปรารถนาอย่างรุนแรง ทำให้พะวงหลงใหลถึงกับยอมเสียสละทุกๆ อย่างเพื่อชัยชนะแห่งตน
"วรรณกรรมชิ้นสุดท้าย" เป็นบทประพันธ์ของดอกไม้สดมีด้วยกัน 2 เรื่อง
เรื่องแรก เป็นนวนิยายที่ผู้ประพันธ์แต่งได้เพียงตอนแรก และไม่อาจแต่งต่อไปได้เนื่องจากสุขภาพไม่อำนวย ท่านทั้งสองครองรักอยู่ด้วยกันมาได้ ไม่ใช่เพราะเหตุว่าเป็นผู้ที่ดีพร้อมโดยประการทั้งปวงด้วยกันทั้งคู่ ทั้งไม่ใช่ว่า เพราะฝ่ายหนึ่งดียิ่งจนสามารถสร้างน้ำหนักแห่งความดีขึ้นพอเพียงที่จะทดแทนความบกพร่องของอีกฝ่ายหนึ่งได้ทุกประการ ท่านอยู่ด้วยกันมาได้ เพราะฝ่ายที่ดีนั้นมีความบกพร่องอยู่ในตัว เป็นเหตุให้ต้องอภัยตัวเองบ่อยๆ เป็นเครื่องเตือนให้อภัยความบกพร่องของอีกฝ่ายหนึ่งอยู่ตลอดเวลา
เรื่องที่สอง เป็นบทละครเรื่อง "เจ้าแม่เสือ" "แปลกจริงๆ เจ้าแม่ใช้ฉันมาเยี่ยมแม่ชีคำเหมยคราวนี้ ก็รับสั่งแปลกเหมือนกัน เจ้าแม่รับสั่งว่าไปหาแม่ชีคำเหมยวันนี้ ให้สั่งให้ท่านอินทรสวัสดิ์ นายทหารใหม่ติดตามในหน้าที่ทหารรักษาองค์ไปด้วย และให้สังเกตว่า เมื่อพบแม่ชีแล้ว แม่ชีคำเหมยมีอาการท่าทางและพูดว่าอย่างไรบ้าง ให้สังเกตและจำไปทูลเจ้าแม่ให้ละเอียด เอ๊ะ แปลกจริง ท่านอินทรสวัสดิ์เคยรู้จักแม่ชีคำเหมยมาก่อนหรือคะ"