มติมนต์อยู่ตึกเดียวกับผู้ชายคนนั้นมาสองปี เพิ่งได้เจอกันเพราะสงครามซื้อตึก เพิ่งรู้ว่าเขาทำงานแวดวงเดียวกับพ่อแม่เธอ เพิ่งรู้ว่าเขาชื่อภพพัทธ์และร้านPoppatของเขาก็ไม่ใช่ร้านพ็อพแพตอย่างที่เข้าใจ จากนั้นก็ได้รู้อดีตอันแสนเศร้าที่ทำให้เขาอยู่อย่างโดดเดี่ยว มติมนต์ว่ามันชักแปลก คนรอบตัวเขามักจะเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุเมาแล้วขับ ที่เหมือนจะมีใครบางคนได้ประโยชน์ คิดไปคิดมา เสียงมาตี้ โฮล์มส์ในหัวก็กระซิบบอกว่า โลกนี้ไม่มีเรื่องบังเอิญขนาดนั้น สืบไปสืบมามันก็ชักแปลกมากขึ้นเรื่อย ๆ คดีแปลก? เปล่า ความรู้สึกเธอที่มีให้เขานี่แหละ แปลก แปลกมาก แปลกมากขึ้นทุกวันด้วย!