ပျိုရွယ်သူတစ်ယောက်နေသောနေရာ၏ တံခါးကို ဧည့်သည် တစ်ယောက်သည် လာ၍ခေါက်၏။ ပျိုရွယ်သူက အသင် ဘယ်သူတုံးဟု ဆီးမေးရာ ဧည့်သည်က ကျုပ် ‘လမ်းအခွင့်’ ဆိုသူဖြစ်ပါသည်ဟု ပြန်ပြော၏။ ပျိုရွယ်သူက တံခါးကို ဖွင့်ကြည့်ပြီး “ခင်ဗျားပုံပန်းက အလုပ်ကြမ်းနဲ့တူတယ်” ပျော်စရာလည်း မဟုတ်ပါကလား။ ကျုပ်လက်မခံနိုင်ဘူးဟု ပြောပြန်၏။ ထိုဧည့်သည်ကို နောင်တစ်နှစ်ကြာသောအခါ ပြန်၍ တောင့်တ၏။ ဧည့်သည်ကား ပြန်၍ မလာတော့ချေ။ အဖိုးတန်သောအရာဝတ္ထုဟူသမျှကို တန်ဖိုးပေး၍ ဝယ်ရ၏။ ထိုတန်ဖိုးသည် ငွေသော်လည်းကောင်းဖြစ်ရ၏။ ဝီရိယ ပင်ပန်းခံခြင်းသော်လည်းကောင်း ဖြစ်ရာ၏။ သို့ဖြစ်၍ အနာမခံကအသာမစံကြရချေ။ လမ်းအခွင့်ကိုမြင်၍ ဖြစ်မြောက် အောင်လုပ်ကြချေက တစ်နေ့တခြား ပျော်ရွှင်လာကြဖို့သာ ရှိလေသည်။ လောက၌ ဖြတ်လမ်းသမားတွေ လွန်စွာများကြ၏။ လမ်းတိုသမားတွေ လွန်စွာ ပေါကြ၏။ နိဗ္ဗာန်ကိုပင် လမ်းတိုတိုနှင့် ကြံချင်ကြလေသည်။
လောက၌ တစ်ခုခုဖြစ်မြောက်အောင် ကြံလိုစိတ်ကို မြဲမြံစွာထားသော သူတို့သည် လမ်းအခွင့်ကို အလုပ်တည်းဟူသော တန်ဖိုးပေး၍ ဝယ်ကြ၏။ ထိုသူတို့အဖို့မှာ လမ်းအခွင့်သည် ပျော်စရာကြီးဖြစ်၏။
มีแขกคนหนึ่งมาเคาะประตูบ้านของชายหนุ่ม ชายหนุ่มถามว่า "คุณเป็นใคร" ผู้มาเยี่ยมตอบว่าฉันเป็นคนที่พูดว่า 'ถูกต้อง' ชายหนุ่มเปิดประตูแล้วพูดว่า "คุณดูเหมือนคนงานเลย" เขาตอบว่าฉันไม่สามารถยอมรับได้ เขาปรารถนาที่จะกลับไปหาแขกคนนั้นในอีกหนึ่งปีต่อมา รถแขกไม่กลับมา ของมีค่าทุกอย่างต้องซื้อในราคา มูลค่านั้นอาจเป็นเงินก็ได้ แม้ว่าจะเป็นงานหนักก็ตาม ดังนั้นถ้าไม่เจ็บก็ทำไม่ได้ คนที่มองเห็นโอกาสและทำให้มันเกิดขึ้น สักวันหนึ่งก็จะมีความสุข มีคนตัดมุมโลกมากเกินไป มีคนงานระยะสั้นจำนวนมาก พวกเขาต้องการบรรลุพระนิพพานด้วยเส้นทางอันสั้น
ผู้ที่มีความมุ่งมั่นตั้งใจที่จะสร้างบางสิ่งให้เกิดขึ้นในโลกนี้ จะซื้อทางที่ถูกต้องตามราคาของงาน สำหรับพวกเขาถนนก็สนุก