(စာဖတ်သူ) ဆင်ခြေမပေးနဲ့ - ဂျွန် (မြန်မာပြန်) NO EXCUSES! by Brian Tracy

ဆင်ခြေမပေးနဲ့ ဆင်ခြေပေးတဲ့ ပါးစပ် ထမင်းငတ်တတ်တယ်လို့ ငယ်ငယ်တုန်းက လူကြီးတွေပြောတာ ခဏခဏကြားဖူးတယ် အဆူခံရဖူးတဲ့ပေါ့။ အမှန်တော့ ကိုယ့်တာဝန်ကိုယူတတ်တဲ့ အကျင့်စိတ်ထား ထားတတ်အောင် ဆုံးမတာဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ တာဝန်ယူမူ၊ တာဝန်ခံမူဆိုတာ အလွန်အရေးကြီးမှန်းသိလာတယ်။ ဘယ်သူကြောင့်၊ ဘာကြောင့်၊ ညာကြောင့်ဆိုပြီး ခေါင်းစဉ်မတတ်ဘဲ မိမိကြောင့်လို့တာဝန်ယူလျှင် ဆင်ခြေဆိုတာရှိပါတော့မလား?? စည်းကမ်းရှိအောင် လူကြီးတွေကသွယ်ဝိုက်နည်းနဲ့ လုပ်ဆောင်ပေးတယ်လို့လည်း မြင်မိပါတယ်။ စားတာကအစ လမ်းလျှောက်တာကအဆုံး စည်းကမ်းတကျလုပ်ဆောင်တတ်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်လေ။ စည်းကမ်းဆိုတာအိမ်ကစတာပေါ့။ (စည်းကမ်းကို ဇီဇာကြောင်တယ်လို့မမြင်စေချင်ပါ။) တန်ဖိုးရှိတဲ့အချိန်တွေကို ကိုယ့်ရဲ့အားလပ်ချိန်မှာ ဘယ်လိုကုန်ဆုံးမလဲဆိုတာ အရေးကြီးပါတယ်။ ကုန်ဆုံးသွားတဲ့အချိန်ကို ပြန်ယူချင်လို့မရဘူးလေ။ နောင်တရနေလို့လည်းမထူးဘူး။ မိမိကိုယ်ကို စည်းကမ်းသတ်မှတ်ခြင်းဟာ မိမိကိုယ်ကို တန်ဖိုးသတ်မှတ်တာနဲ့တူပါတယ်။ စည်းကမ်းဆိုတာ လူတစ်ယောက်အတွက် ဘယ်လောက်ထိအရေးပါသလဲ?? လိုအပ်လား? မလိုအပ်ဘူးလား?ဆိုတာ ဒီစာအုပ်က ပြောပြပေးပါလိမ့်မယ်။ အချိန်ဆိုတာ ကုန်ဆုံးလွယ်ပြီး ပြန်မရနိုင်တဲ့အရာဖြစ်သလို ငွေကြေးလိုမျိုး စုဆောင်းထားနိုင်တဲ့အရာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် အချိန်တစ်ခုကိုမသုံးလိုက်ရဘဲ အလဟသကုန်စေခဲ့ရင် နောက်ထပ် အဲ့ဒီအချိန် အစားပြန်မရနိုင်တော့ပါဘူး။ (စာအုပ်မှာကောက်နူတ်ချက်) ကိုယ့်ကို အမြဲတမ်း မေးခွန်းကောင်းတွေကို ဘယ်နေရာရောက်ရောက်မေးနေမယ့် စာအုပ်ကောင်းတစ်အုပ်ပါ။ အစကတော့ ပြဌာန်းစာအုပ် သင်ရိုးညွှန်းတန်းလိုလို definition ကောင်းတွေစုထားသလိုလို ထင်ခဲ့မိတယ်။ နောက် ပြန်ဖတ်မိတော့ အရမ်းအဓိပ္ပာယ်ရှိတဲ့ စာအုပ်ကောင်းတစ်အုပ်ပါလားဆိုတာ သိတော့တယ်။ อย่าหาข้อแก้ตัว ตอนเด็กๆ มักได้ยินผู้ใหญ่บอกว่าหิวเพราะเคยอ้วน ในความเป็นจริงแล้วจะต้องมีวินัยในการเรียนรู้ที่จะรับผิดชอบ รับผิดชอบ ฉันเรียนรู้ว่าความรับผิดชอบเป็นสิ่งสำคัญมาก เพราะใคร ทำไม ถ้าเขาไม่รู้ชื่อเรื่องและรับผิดชอบเรื่องของตัวเองจะมีเหตุผลไหม?? ฉันยังเห็นว่าผู้ใหญ่ทำงานทางอ้อมเพื่อให้มีระเบียบวินัย ตั้งแต่กินจนถึงเดินต้องมีวินัย วินัยเริ่มต้นที่บ้าน (ฉันไม่ต้องการให้วินัยกลายเป็นเรื่องจู้จี้จุกจิก) วิธีที่คุณใช้เวลาอันมีค่าในเวลาว่างเป็นสิ่งสำคัญ ฉันไม่อาจย้อนเวลาที่ผ่านไปแล้ว ไม่ใช่เพราะฉันเสียใจ ความมีวินัยในตนเองก็เหมือนกับการเห็นคุณค่าในตนเอง วินัยกับคนสำคัญแค่ไหน?? คุณต้องการมันไหม? หนังสือเล่มนี้จะบอกคุณว่าจำเป็นหรือไม่ เวลาเป็นสินค้าที่มีขอบเขตและไม่สามารถทดแทนได้ และไม่ใช่สิ่งที่สะสมได้เหมือนเงิน ดังนั้นถ้าคุณไม่ใช้เวลาและเสียไป คุณจะไม่สามารถเอาเวลานั้นกลับมาได้ (ข้อความที่ตัดตอนมาจากหนังสือ) หนังสือดีๆ ที่จะถามคำถามดีๆ กับคุณเสมอไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน ตอนแรกผมคิดว่าเป็นเหมือนหลักสูตรตำราเรียนที่มีคำจำกัดความที่ดี หลังจากอ่านซ้ำก็พบว่าเป็นหนังสือที่มีความหมายมาก