เงินตราโบราณหรือเงินพดด้วง ของเก่าเก็บสะสม

เงินพดด้วง เป็นเงินตราสำหรับแลกเปลี่ยนซื้อขายในอดีต ด้วยมีลักษณะเป็นก้อนกลม จึงเรียกว่า “เงินกลม” แต่ด้วยลักษณะปลายขาเงินที่งอและสั้น ขดกลมคล้ายตัวด้วง จึงนิยมเรียกว่า “เงินขดด้วง” หรือ “เงินคดด้วง” ภายหลังเรียกเพี้ยนเป็น “เงินพดด้วง” เงินพดด้วง เริ่มมีใช้ในรัชสมัยใดไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัด สันนิษฐานว่า อาจมีใช้มาตั้งแต่สมัยพ่อขุนรามคำแหง เงินพดด้วงในสมัยสุโขทัยจะมีลักษณะแตกต่างกัน ตามแต่ยุคการผลิต

เงินพดด้วงชินมีลักษณะแตกต่างจากเงินพดด้วงที่ทำด้วยเงิน ซึ่งมีตราประทับปรากฏอยู่หลายตราด้วยกัน เช่น ตราราชวัติ ตราธรรมจักร ตรายันต์ ตราจักร และตราช้าง อันเนื่องมาจากพ่อค้าและชาวบ้านต่างก็ทำเงินพดด้วงชินขึ้นมาใช้เอง สำหรับใช้เป็นน้ำหนักชั่งสิ่งของ เมื่อการชั่งตวงเปลี่ยนจากตาชูหรือตาชั่งมาเป็นตาเต็ง ความจำเป็นในการใช้เงินคุบเป็นลูกชั่งสำหรับชั่งสิ่งของก็หมดความนิยมลงไปในที่สุด

ซึ่งแสดงถึงความเฟื่องฟูทางด้านเศรษฐกิจและการค้าของแคว้นสุโขทัยได้เป็นอย่างดี