พระรอดกรุลำพูนบรรจุกรอบสแตนเลสสภาพเก่าสวยสมบูรณ์

พระรอด ที่พบในกรุวัดมหาวัน ตามตำนานผู้สร้างคือ พระฤๅษีนารทะ เข้าใจว่าคำว่า นารทะ มาจากคำว่า นารอท จึงเรียกพระที่ท่านฤๅษีสร้างว่า พระรอด อันมาจากชื่อของท่านฤๅษีนั่นเอง อย่างไรก็ดี พระฤๅษีนารทะตนนี้มิได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับ ฤๅษีนารทะในปกรณ์ฝ่ายพราหมณ์ – ฮินดู เพียงแต่ชื่อพ้องกันเท่านั้น เจดีย์วัดมหาวัน อันเป็นที่พบพระรอดนี้ถูกบูรณะมาอย่างน้อย ๒ ครา คราหนึ่งสมัยพระเจ้าสรรพสิทธิ์ (ราวปีพ.ศ. ๑๖๒๐) จากหลักฐานศิลาจารึกวัดมหาวันมีการกล่าวถึง การสร้างพระพุทธรูป การถวายเครื่องสักการะและให้ปลูกพระโพธิ์ไว้ต้นหนึ่ง ซึ่งในปัจจุบันได้มีการค้นพบพระโพธิ์ที่สืบมาจากต้นดังกล่าว อยู่เบื้องหน้าพระอาราม ทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือ คราที่สอง ในรัชสมัยพระยาคำฟู (ราวปี พ.ศ. ๑๘๗๑-๑๘๙๖) เป็นกษัตริย์ราชวงศ์เม็งรายองค์ที่ ๓ จากหลักฐานดังกล่าวจึงมีผู้ที่เชื่อว่า พระรอดมหาวัน น่าจะมีอายุไม่ถึง ๑๒๐๐ กว่าปี แต่น่าจะมีอายุเพียง ๘๐๐ กว่าปีเท่านั้น แต่อย่างไรก็ตามในศิลาจารึกวัดมหาวันมีการเอ่ยถึง อุโมงค์ ที่มีมาแต่เดิม น่าจะหมายถึง กรุพระรอด ที่อยู่ในพระเจดีย์องค์นี้ ทำให้น่าเชื่อว่า พระรอด เป็นพระพิมพ์ที่ท่านนารทะฤๅษีสร้างจริง

พุทธลักษณะของพระรอดนั้น เป็นรูป พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประทับอยู่เหนือโพธิบัลลังก์ ด้วยภูมิสปรรศมุทรา (ปางสะดุ้งมาร) ประทับนั่งแบบวัชรอาสน์ (ขัดสมาธิเพชร) อันเป็นสัญลักษณ์ของการตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ในตำรากล่าวว่าใช้อาราธนาพระรอด ทำให้รอดพ้นจากภยันตรายได้ สำหรับท่านที่มีพระรอดอยู่ในครอบครองก็สามารถลองนำไปใช้กัน อนึ่งการอาราธนาพระนั้นตามแบบโบราณท่านถือว่ามีความสำคัญมาก นัยหนึ่งเพื่อเป็นการน้อมนำพระพุทธคุณมาสู่ใจของเรายังให้เกิดกุศลมูลขึ้นแก่จิต และเพื่อระลึกถึงท่านผู้ประดิษฐานพระพิมพ์ทั้งพระมหาเถรเจ้า นักสิทธิ์ ฤๅษี น้อมนำคุณท่านเหล่านั้นมาเป็นเครื่องคุ้มครอง ย่อมมีประสิทธิผลดังท่านได้กล่าวไว้ แต่หากไม่มีความเคารพในคุณท่านเสียแล้วก็ยากที่จะเกิดอภินิหารใด ๆ สำหรับท่านที่ได้ครอบครองพระรอดมหาวันก็นับว่าเป็นผู้ที่มีโชค เพราะเป็น ๑ ในชุดเบญจภาคี มีความงามด้านพุทธศิลป์และเพียบพร้อมไปด้วยความศักดิ์สิทธิ์