โปโปล วูค์: ตำนานศักดิ์สิทธิของชาวมายา (พิมพ์ครั้งที่ 2)

ก่อนการค้นพบทวีปอเมริกาของชาวสเปน อารยธรรมมายาได้เจริญรุ่งเรืองอยู่ในบริเวณที่ปัจจุบันคือภาคใต้ของประเทศเม็กซิโก กัวเตมาลา เบลิซ เฮลซาวาดอล และภาคตะวันตกของประเทศฮอนดูรัส  อารยธรรมมายา คือ คำเรียกกลุ่มคนที่มีวัฒนธรรมร่วมกันเรียกว่าวัฒนธรรมมายา แต่มีภาษาพูดต่างกัน  และแต่กลุ่มคนที่ใช้ภาษาต่างกันก็จะมีเมืองเป็นของตัวเอง  ในบริเวณประเทศกัวเตมาลาเมื่อครั้งอารยธรรมมายารุ่งเรือง เป็นที่อยู่ของกลุ่มชาวกิเซ (Quiche) ซึ่งพูดภาษากิเซ และมีเมืองของตัวเอง ชื่อว่าเมืองกุมาร์กาค์ (Cumarcaah) บริเวณที่ชาวกิเซอยู่มีชื่อเรียกว่า กวาวก์ตเลมามัน (Quaugtlemallan) แปลว่าดินแดนที่อุดมไปด้วยต้นไม้ ซึ่งต่อมาจะกลายเป็นชื่อเรียกประเทศกัวเตมาลาในภายหลัง จึงอาจถือได้ว่าชาวกิเซเป็นบรรพบุรุษของชาวกัวเตมาลา

ภายหลังการค้นพบทวีปอเมริกาของสเปน  เมืองกุมาร์กาค์ถูกสเปนทำลายลงอย่างย่อยยับจนแทบไม่เหลือร่องรอย ชาวเมืองถูกทหารสเปนต้อนไปอยู่ทีกัวเตมาลาซิตี้ ซึ่งสเปนสร้างขึ้นเพื่อบังคับให้ชาวพื้นเมืองเปลี่ยนศาสนา เอกสารและหนังสือของชาวกุมาร์กาค์ก็ถูกสเปนเผาทำลายทิ้งจำนวนมากเพราะถูกประเมินจากชาวยุโรปว่าเป็นของนอกรีต  ในขณะที่อารยธรรมมายาถูกทำลายด้วยน้ำมือของชาวยุโรปจนแทบจะหายไปจากผืนโลก ก็มีเรื่องที่น่ายินดีว่า ตำนานโปโปล วูค์ ตำนานศักดิ์สิทธิ์ของเทพเจ้ามายากลับรอดจากการถูกทำให้หายสูญ และสามารถส่งต่อมายังคนรุ่นหลังได้  นับเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่ชาวกัวเตมาลาภาคภูมิใจ และทำให้เรารับรู้เกี่ยวกับศาสนาของชาวมายาได้เป็นอย่างดี

โปโปล วูค์: ตำนานศักดิ์สิทธิ์ของชาวมายา แปลโดย ภาสุรี ลือสกุล เป็นตำนานทางศาสนาของชาวมายา ที่เล่าถึงการสร้างโลกโดยเทพแห่งผืนน้ำ และเทพแห่งสายลม ตามมาด้วยการผจญภัยของเหล่าเทพที่เดินทางต่อสู้กับปีศาจบนผืนโลก ก่อนจะจบลงด้วยการกำเนิดมนุษย์ และการเกิดขึ้นของเมือง หรืออาณาจักรต่าง ๆ ที่ชาวกิเซมีความสัมพันธ์ด้วย

หนังสือเล่มนี้ เป็นครั้งแรกที่มีการแปลตำนานโปโปล วูค์ เป็นภาษาไทย โดยผู้แปล เป็นนักวิชาการที่มีความชำนาญด้านภาษาสเปนและละตินอเมริกาศึกษา พร้อมกับได้รับการสนับสนุนการแปลจากรัฐบาลกัวเตมาลา นี่จึงนับเป็นครั้งแรกที่ตำนานของชาวมายาได้โลดแล่นในโลกภาษาไทย