หนังสือเรื่อง การค้าทางเรือสำเภาจีน-สยาม ยุคต้นรัตนโกสินทร์

.

ความสัมพันธ์ระหว่างจีนกับสยาม ผูกเชื่อมโยงการค้ามาอย่างยาวนาน ตั้งแต่สมัยอยุธยา ในรูปแบบการค้ากับราชสำนักจีนโดยตรง ถือเป็นรูปแบบการค้าที่เป็นระบบและมีบทบาทสำคัญเรียกว่า “จิ้มก้อง” ส่งผลให้การค้าในภูมิภาคคึกคักและการเข้ามาของชาวจีน

.

อย่างไรก็ดี ความสัมพันธ์ทางการค้าระหว่างจีนกับสยาม ในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ต่อถึงต้นศตวรรษที่ 19 มีพัฒนาการกลายเป็นการค้าในลักษณะ “เรือสำเภา” ถือเป็นยุคที่พ่อค้าภาคเอกชนขึ้นมามีบทบาทแทนที่การค้าในระบบบรรณาการแบบดั้งเดิม โดยหนังสือเล่มนี้ ร้อยเรื่องราวประวัติศาสตร์การค้ากว่า 2 ทศวรรษ ผ่าน การร้อยเรียงข้อมูล การวิเคราะห์ศึกษาบัญชีการค้า เรือที่ใช้ขนส่งสินค้า รายการส่งออก-นำเข้าสินค้าระหว่างจีนกับภูมิภาคอุษาคเนย์ ตลอดจนบุคคลสำคัญๆ ที่มีบทบาทในการกำกับควบคุมเมืองท่า หน้าด่านศุลกากร และเส้นทางเดินเรือ

.

ตลอดความหนา 304 หน้า นำเสนอเนื้อหาอย่างละเอียดถี่ถ้วนทุกแง่มุมเกี่ยวกับการค้าเรือสำเภาของจีนกับสยาม พร้อมอธิบายฐานข้อมูลทางการค้า ทัศนะของรัฐบาลที่มีต่อการค้าโพ้นทะเลของคนพื้นเมือง รวมถึงปัญหาต่างๆ ที่จะช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจอย่างกระจ่างยิ่งขึ้นเกี่ยวกับเศรษฐกิจของสยาม ซึ่งแบ่งออกเป็น 7 บท โดยมีรายละเอียด เนื้อหาดังนี้….

.

- บทที่ 1 บทนำ

- บทที่ 2 การดำเนินเกี่ยวกับภาษีศุลกากรทางทะเลของคนพื้นเมืองชาวจีน

- บทที่ 3 สำเภาเดินทะเลของจีน

- บทที่ 4 สินค้าเข้าและสินค้าออก : ลักษณะการค้าขายระหว่างจีน-สยาม

- บทที่ 5 ผู้ดำเนินงานการค้า จีน–สยาม

- บทที่ 6 พื้นฐานของนโยบายการค้าทางทะเลของราชวงศ์ชิง